DAYS OF DECEMBER

Το 'χω καθιερώσει τα ένδεκα τελευταία χρόνια μόλις "εισβάλει" ο Δεκέμβριος να "ξεθάβω" από την δισκοθήκη μου το Days of December των Rage. Είναι κάτι μεταξύ παράδοσης και τελετουργίας, το ιδανικό soundtrack του μήνα. Πρόκειται για ένα απ' τα ωραιότερα τραγούδια που συνέθεσε το συγκρότημα την περασμένη δεκαετία και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ XIII. Η επιλογή δεν έχει να κάνει τόσο με το στιχουργικό περιεχόμενο (που θα μπορούσε - κατά κάποιο τρόπο - να 'ναι η συνέχεια του Don' t fear the Winter) όσο με τον τίτλο. Βοηθά βέβαια και τ' όμορφο ρεφρέν.

The clouds have prepared for rain and storm.
The chill of the wind has frozen all the pain.
I know in my room it's dry and warm.
but I cannot stand to scan the walls in vain.

White and wonderful the snow covers my hair.
I reach out but you're not there.

I never seen sense in future plans.
I know that the time will make it up somehow.
But good, how I miss you, there's no words
to tell you how it looks inside myself now.

Cold and beautiful,
your vision in the ice.
I reach out but you're not there.

In the days of December
I'm lonely ever since you're gone.
In the night I remember
your frozen hands that kept me warm.
In the days of December.

ΥΓ. Η εικόνα που συνοδεύει το κείμενο είναι ο πίνακας του Giuseppe Arcimboldo που τιτλοφορείται Χειμώνας (Winter - 1573 μ.α.χ.χ.) και "στολίζει" το μουσείο του Λούβρου.